زندانیان و حقوق آنانوزارت امور خارجة آمریکا گزارش شکنجه در گوانتانامو را رد کرد. این خبر شاید بسیاری از ما را متعجب کند، ولی واقعاً جای تعجبی نیست. سال‌های سال است که سازمان‌های حقوق بشر روند برخورد با زندانیان در زندان‌های تمامی ایالات مختلف کشور آمریکا را غیرانسانی، غیرقابل توجیه و غیرقانونی ارزیابی می‌کنند. در این زندان‌ها که در واقع سیاه‌چال‌های فراموش شدگانند، برای زندانی هیچگونه حقوقی وجود ندارد. بررسی‌های بسیار جدید در افکار عمومی آمریکا نشان می‌دهد که مردم این کشور اگر مجازات اعدام را لازم می‌دانند اکثراً به این دلیل است که نمی‌خواهند "مخارج" سنگین نگاهداری زندانیان بر بودجة کشور تحمیل شود. البته، این نوع "افکار عمومی" زمانی که در سال میلیاردها دلار خرج پر کردن جیب میلیاردرهای اسلحه‌ساز می‌شود سکوت اختیار می‌کند. امری که نشاندهندة کنترل همه جانبة افکار عمومی در کشور آمریکا از جانب حاکمیت است، و صرفاً آنجا که منافع حاکمیت لازم می‌داند، "هزینه‌هائی"، از طرف رأی‌دهندگان فرضی غیر قابل تحمل اعلام می‌شوند!؟
متاسفانه مسئله به آمریکا محدود نمی‌ماند. این مطلب به طور کلی، قبول عام یافته که زندان صرفاً محلی برای مجازات است؛ نه محلی برای تعلیم دوبارة فرد و بازگرداندن وی به درون جامعه. این نوع برخورد که از راست افراطی تا چپ افراطی را در اکثریت کشورها تغذیه می‌کند، در واقع مسبب اصلی برخوردهای غیرانسانی با محبوس‌شدگان شده است. چندی پیش در کشور خودمان یکی از آیات عظام فرموده بودند: این زندان‌ها چیست که درست کرده‌اید و مردم را در آن آب و نان می‌دهید؟ مردم این مملکت از صبح تا شب جان می‌کنند تا شکم‌شان را سیر کنند، شما این جانی‌ها را می‌برید جای گرم و نرم می‌خوابانید و غذای مجانی به آن‌ها می‌دهید؟ نتیجة این نوع برخورد، طی سال‌های سال، با زندان و زندانی کار را به جائی رسانده که در برخی از کشورهای آمریکا لاتین در روز فقط یک‌بار به زندانیان نان می‌دهند!!؟
حال برگردیم به وضعیت زندانی‌های گوانتانامو. مسلم است زمانی که این نوع برخورد راهبر ما در امر مدیریت زندان‌ها شد، دیگر رفتار با زندانی آنقدرها هم مشکل‌آفرین نخواهد بود. شاید وزارت امور خارجه در مورد برخورد با زندانیان گوانتانامو زیاد هم از الگوهای کلی کشور متبوعش فاصله نگرفته باشد، چرا که در آمریکا زندان سیاهچال فراموش شدگان است، گوانتانامو چگونه می‌تواند از این قاعدة کلی مستثنی شود؟ البته در مورد گوانتانامو و افرادی که در این زندان محبوس‌اند مسائل دیگری نیز مطرح می‌شود، شاید مقامات آمریکائی نمی‌خواهند که زندانیان گوانتانامو در بارة پیشینة فعالیت‌های آمریکا در افغانستان و آسیای مرکزی سخنی به زبان آورند، خصوصاً که امروز این مسائل در چارچوب امنیت ملی مورد بررسی قرار می‌گیرد!؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر