
نمایش مضحک «سیاسی ـ عقیدتیای» که بلندگوهای حکومت اسلامی، پس از غائلة 22 بهمن به آن عنوان «نماز جمعه» دادهاند، این هفته نیز چون هفتههای گذشته با ارسال گروههای سازمان یافتة حکومتی در زمین چمن دانشگاه «سابق» تهران، برگزار شد؛ «امامت» این نمازجمعه بر عهدة علیخامنهای بود. ایشان در خطبة نخست، و در مملکتی که پس از سه دهه حکومت اراذل حوزه، معاش روزمرة ملت عملاً به بنبست رسیده، و صدها هزار زن و کودک، پیر و جوان از گرسنگی در رنجاند، در باب فضائل فرضی ماه «مبارک» رمضان ترهاتی ابراز کردهاند. و این «فرمایشات» از طرف سامانة فروریخته و مفلوک ایرنا ـ خبرگزاری رسمی حکومت اسلامی ـ بازتاب یافته! ایرنا از قول رهبر «فرزانة» حکومت اسلامی میگوید:
«اگر از فرصتهاي اين ماه با بركت درست استفاده شود ذخيره عظيم و ارزشمندي براي طول عمر انسان به دست خواهد آمد.»
ما که نمیدانیم این «جملة» جادوئی، چند بار «تصحیح» شده، و چند ویراستار اسلامی بر آن ساعتهای دراز عرق جبین و کد یمین فشاندهاند، ولی ساختار آن در زبان فارسی، از مضحک هم خندهدارتر است! خواننده با مرور و تحلیلی زبانشناسانه از اینگونه «بیانات»، به صراحت درمییابد که مقصود نهائی «سخنگو» صرفاً لفاظی «محض» است! در عمل، «فرازهای» بیانات رهبر فرزانه، که خبرگزاری ایرنا اینچنین در «بوق» گذاشته، فاقد هر گونه معنای سیاسی و اجتماعی است؛ قسمت مذهبی آنرا هم بر عهدة صاحبنظران میگذاریم! مسلم بدانیم، عمله و اکرهای که ساواک حکومت اسلامی، از اقصینقاط «مادر شهر تهران» با کامیون و وانتبار جمعآوری میکند، و هر جمعه در زمین چمن و کوچههای اطراف، تحت عنوان نمازگزار «رهایشان» کرده، اصولاً کاری با این «بیانات» ندارند. در این مراسم ویژة «عبادی ـ سیاسی»، هر که سر در گریبان خود دارد؛ سخنران هم یک بند «وراجی» میکند. این «بازیهای» کلام، طی مبارزات صدر مشروطیت به تدریج جای خود به سخنرانیهای هدفدار و اصولی داده بود، ولی با «ظهور» میرپنج باز جای پای آنرا در «ادبیات» دینی و اجتماعی ایران مییابیم. این لفاظیهای کورکورانه، که شنونده را بیاختیار به یاد «ادبیات» دربار ترکان آسیای مرکزی و مغولان در ایران زمین میاندازد، به حق یادگار منحوسی است از اسلام «میرپنجی». اسلامی که مبلغ «تعبد» در برابر عامل دین شده بود، و سالهای دراز از طریق نوعی تداعی «روانپریشانه»، دو عامل «اسلام» و «دربار» را در بطن این «تعبد» احمقانه به یکدیگر وصل کرده بود؛ به عبارت بهتر، برای ما ملت سالها «شاهبازی» به ارمغان آورد. ولی جالبتر از همه اینکه، علی خامنهای با گفتار پریشانش، خود بهترین یادگار «میرپنج» در کسوت آخوند است، و نمیداند!
بله، ملت ایران برای «مستفیض» شدن از چنین «ترهاتی»، راه دراز و بسیار پرپیچ و خمی پیموده، و امیدواریم که، دیگران هم به برکت انفاس ایشان مستفیض گردند. ولی شاید لازم باشد که آن سوی سکة «مستفیض شدن» را هم باز گوئیم، و از احوالات مولوی بزرگوار بگوئیم که، «قصة یونس دراز است و عریض، وقت خاکست و حدیث مستفیض». خلاصه بگوئیم، تاریخ یک کشور و یک ملت را نمیتوان به چند «حکومتچی»، که خود «آبدارچیهای» محافل غربیاند، محدود کرد.
حکومتی که با عملکردهای ضدبشری خود، امروز نه در میان «معتقدان» به اسلام جائی دارد، و نه به تبعاولی میتواند در میان «لائیکها» از تریبونی برخوردار شود، الحق که مستعمعیناش میباید «اوباش» نمازگزار چمن دانشگاه باشند. در شرایط غیرانسانیای که این حکومت زهدفروش بر طبقات محروم این کشور تحمیل کرده، بر همان کارگران و زحمتکشانی که گویا «مستضعفین» سابق همین حکومت اسلامی بودند، «رهبرالله» میباید هم که از «برکات» روزهداری «اجباری» سخن بگوید! «برکات» روزهداری اجباری مردم بیپناه، کودکان، کارگران و کشاورزانی که با سختترین تلاشها نان روزانه کسب میکنند، دیگر از آن پوچگوئیهاست. گرسنگی و تشنگی اجباری مردم را در شهرهای دودگرفتة حکومت اسلامی، «برکات» خواندن، خیلی پرروئی میخواهد! گفتیم که جایگاه واقعی این حکومت آغوش همان «اوباش» خیابانی است، و بارها گفتهایم که این حکومت یک فاشیسم و یک پوپولیسم کور بیش نیست؛ اصولاً با اسلام و ایران هم کاری ندارد! ایران و اسلام، عصاهائیاند در دست کوردلانی که دیروز و امروز با تأئید محافل سرمایهسالاری جهانی، حاکمان ملت بخت برگشتة ایران شدهاند.
ولی آنچه امروز در برابرمان وجود دارد، از آسمان نیامده! همانطور که گفتیم، آخوند جماعت، با تکیه بر عصائی به قدرت دست یافت، که حکومت میرپنجها، طی پنجاه و چند سال، جهت صعود و دستیابی به قدرت در اختیارش گذاشت، و طی همین دوره، پهلویها چه جنایات که در حق روشنفکری سیاسی و اجتماعی این کشور نکردند. آیا این واقعیت که، امروز سخنران نمازجمعة «نمایشی» تهران، همچون دستفروشان لالهزارنوی سابق برای آب کردن جنس بنجلی به نام «اسلام» انقلابی به «فریاد» و «لفاظی» روی آورده، میباید ما ایرانیان را منقلب و از خودبیخود کند؟ آیا میباید ریشههای این جامعة کهن را به زیر سئوال بریم و نگران باشیم و از خود ناامید شویم؟
«رهبرالله»، سخنران نمازجمعة این هفته، در خطبة «سیاسی» گریزی هم به مبارزات ضدامپریالیستی حوزة علمیة قم میزند، و بر اساس صورتبندی مضحکی که اینک تبدیل به «عارضهای تشکیلاتی و دولتی» شده، و گویا «بولتننویسان» نیز آنرا «سازمانی» کردهاند، ادعا دارد که، «آمریکا در عراق شکست خورده، در نتیجه میخواهد ما را مسبب این شکست معرفی کند!» این سخنان کلیشهای نیز از قماش همان «ترهاتی» است که فقط در دکة دستفروشهای لالهزارنوی سابق میتوان پیدا کرد. معلوم نیست این چه نوع حکومت ضدامپریالیستی است که از تقابل با همین امپریالیسم اینهمه وحشت دارد! اگر آمریکا در عراق شکست خورده، چرا حکومت اسلامی بجای ابراز خوشحالی اینهمه از عاقبت کار و درگیریهای احتمالی با همین آمریکای شکست خورده، میترسد؟ و چرا اینهمه «ننه من غریبم» به راه میاندازد؟ مگر صحنة سیاست جهانی نیز بازی با سازمان مجاهدین خلق است که «مظلومنمائی» به راه انداختهاید؟ آیا این حرف گزافه است که حکومت اسلامی، اگر همانطور که بلندگوهای این حاکمیت استیجاری ادعا دارند، «مستقل» است، نمیتواند نسبت به تحولات نظامی و سیاسی در مرزهایاش «بیتفاوت» باشد؟ کدام کشور «مستقلی» میتواند اجازه دهد که در مرزهایاش چندین و چند لشکر بیگانه پیاده شوند و هیچ عکسالعملی از خود نشان ندهد؟ کدام کشور، جز یک حکومت وابسته؟ کدام حکومت میتواند 28 سال عربدة مبارزه با امپریالیسم سر دهد، و در بزنگاههای نظامی، پیوسته نقش برة مطیع و سر به فرمان آمریکا را بازی کند؟ جواب به این سئوالات همگی در ابهام قرار میگیرد، در «ابهامی» که ویژة عملکردهای یک نظام فاشیستی است.
ولی «رهبرالله» بداند که ما ملت میدانیم! و به قول هدایت، امروز «چسناله» مشکلاتشان را حل نخواهد کرد! آمریکا اینبار واقعاً شکست خورده، و این شکست دیگر از انواع 22 بهمنی نیست که نمایشی باشد و پدرطالقانیتان خطبة «ضدامپریالیستی» هم برایمان بخواند! اینبار اربابتان شکست خورده، و نه با حرامزادگی و «ننه من غریبم» میتوانید از این بنبست بیرون بیائید، نه از طریق «انتخاباتی» که «جوجه خبرگان» به راه میاندازند و دست هاشمی آدمکش را گرفته، از صندوق بیرون میکشند، کارتان رو به راه خواهد شد. عقبنشینی سازمانهای اطلاعاتی و جاسوسی غرب که همگام با پیشروی روسیه، هند و چین در کل منطقه همزمان شده، قدم به قدم حکومت اسلامی را نیز به عقب خواهد برد. این یک دیگر، شوخی مهوع ماه رمضان و «برکات» ماه مبارکتان نیست.