سال‌ها پیش که بحث بر سر موضوع روشنفکر و نقش روشنفکری در ایران، در اوج خود بود، مقاله‌ای در این باره نوشتم، که آنروزها در یکی از نشریات کثیرالاانتشار به چاپ رسید. در آنزمان، هنوز بحث‌های دولتی در حکومت اسلامی ایران، از نظر بسیاری از صاحب‌نظران فلسفه، «علنی» نشده بود. به عبارت دیگر، نقش تفکر «پسامدرن» اروپائی در سازماندهی آنچه «تفکر» حکومت اسلامی نامیده می‌شد، برای بسیاری از دست اندرکاران فلسفه هنوز ناشناخته باقی مانده بود. به همین دلیل نیز، مقالة فوق با وجود آنکه از اقبال خوبی برخوردار شد، نتوانست زمینة برخوردی جدی با بحث روشنفکری در جامعة ایران ایجاد کند. و این بحث، عملاً تا به امروز، در انحصار محافل دولتی ایران، در گوشه و کنار سازمان‌های «روشنفکری» حکومتی «خاک» می‌خورد.
دنبالة مطلب »»»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر