نوروز بر ایرانیان پیروز باد

...

هر چند که سال‌هاست پیروزی از ما گریخته؛ هر چند که سال‌هاست غم‌بارة حاکمیتی مرده‌ پرست و نوحه‌خوان بر شانه‌هایمان فروافتاده؛ هر چند که سال‌هاست فریاد شوق کودکان سرزمین‌مان در همهمة استعمار به ناله و زجه کشیده شده؛ هر چند که درخشش نور امید در دل بسیاری از همیهنان‌مان گوئی فرو مرده و به تاریکی نشسته، این «روز نو» را تبریک می‌گویم.

نیک بدانیم که همیشه از چنین خاکسترهائی اخگر ایران زمین شعله برافراشته، نیک بدانیم که اگر رنگ‌هایمان در پنجة عفریت مرگ رخ ‌باخت، دیر زمانی نخواهد گذشت که دیگر بار، چون رودی در خروش و فغان خواهد افتاد.

هموطن! به آن‌ها که شادی‌ها را تاب نمی‌آورند، به آنان که رنگ‌ها را از ما دزدیدند، به آن‌ها که سیاهی پرستیدند و با انسانیت‌ها جنگیدند، به آن‌ها هم نوروز را صمیمانه تبریک گوی، چرا که این سخت‌ترین دشنامی است که می‌توان بدرقة راهشان کرد.